terapia czaszkowo krzyżowa

Terapia czaszkowo krzyżowa. Czy jest alternatywą dla terapii farmakologicznej?

,

terapia czaszkowo krzyżowa

Terapia cranio staje się coraz popularniejsza w leczeniu zintegrowanym schorzeń ciała i psychiki. Wielu lekarzy uważa ją za szarlatanerię, podczas gdy inni, w tym specjaliści zajmujący się schorzeniami natury psychicznej, widzą w niej rozwiązanie skuteczne dla swoich pacjentów. Co to jest terapia cranio-sakralna i na czym polega?

Terapia cranio sacralna – czym jest?

Kranioterapia, znana również jako terapia czaszkowo-krzyżowa lub osteopatia czaszkowa, jest rodzajem terapii alternatywnej skupiającej się na manipulacji i delikatnym poruszaniu kośćmi czaszki, kręgosłupa i miednicy. Oparta jest na przekonaniu, że rytmiczne pulsowanie płynu mózgowo-rdzeniowego otaczającego mózg i rdzeń kręgowy, może być odczuwalne i regulowane przez wykwalifikowanego terapeutę w celu promowania uzdrowienia i odzyskania równowagi w organizmie.

Terapeuta wykorzystuje techniki lekkiego dotyku do oceny i leczenia ograniczeń lub braku równowagi w systemie czaszkowo-krzyżowym. Stosując ledwo wyczuwalne ruchy uwalnia napięcie i wspomaga uzyskanie głębokiego relaksu. Terapia czaszkowo-krzyżowa wykorzystywana jest do leczenia zaburzeń zarówno o charakterze fizycznym, jak i psychologicznym.

Praktycy terapii czaszkowo-krzyżowej uważają, że poprzez zrównoważenie pracy układu nerwowego, organizm jest w stanie osiągnąć pełną harmonię, a tym samym swoje własne mechanizmy walki z traumą, niektórymi problemami natury psychicznej oraz somatycznej. Co ważne, wyszkolony terapeuta cranio nie wyklucza współdziałania swojej techniki z farmakologią czy terapią u specjalisty zdrowia psychicznego, bo uważa, że u wielu osób takie działanie wielotorowe może przynieść najkorzystniejsze efekty. Nie jest to zatem metoda wykluczająca inne.

Terapia krzyżowa czaszkowa – kto może wykonywać?

Zaleca się, aby osoby chcące skorzystać z terapii cranio zgłaszali się do osób posiadających specjalistyczny certyfikat w tej dziedzinie. Często praktykami tej metody leczenia zostają osteopaci, fizjoterapeuci, a nawet lekarze medycyny, którzy mogą swoich pacjentom zaproponować większy zakres usług. Aby mieć pewność co do kwalifikacji osoby, do której chcemy się zgłosić, możemy sprawdzić w oficjalnych rejestrach szkół prowadzących certyfikację, czy ukończyła ona odpowiedni program szkoleniowy, a także poprosić samego terapeutę o pokazanie swoich kwalifikacji.

Terapia manualna – jak często się jej poddawać?

Częstotliwość sesji kranioterapii może zależeć od wielu czynników: stanu zdrowia pacjenta, celów zdrowotnych oraz zaleceń lekarza i samego terapeuty. Ustalana ona jest indywidualnie, najczęściej co tydzień lub co dwa.

Zdarza się, że pojedyncza sesja terapii cranio jest wystarczająca do rozwiązania konkretnego problemu. To, jak często powinniśmy odbywać sesje oraz ilu należy się poddać zależeć również będzie od reakcji organizmu. Jedni zauważają poprawę po jednej lub dwóch sesjach, podczas gdy inni przez jakiś czas po „zabiegu” czują się nieco rozbici. Pojedyncze sesje można również odbywać co kilka miesięcy w celach profilaktycznych.

terapia manualna

Terapia czaszkowo-krzyżowa – przeciwwskazania

Choć przez praktyków i niektórych psychiatrów terapia czaszkowo-krzyżowa uważana jest za łagodną i ogólnie bezpieczną formę terapii, istnieją pewne przeciwwskazania, które uniemożliwiają pacjentowi poddanie się jej bez skrupulatnej kontroli lekarskiej. Należą do nich:

  • Ciąża

Osteopatia jako taka nie jest zabroniona w ciąży, a wręcz niektóre techniki wspomagają prawidłowy obrót płodu w macicy oraz uwalniają z bólu pleców. Terapia cranio nie jest jednak dozwolona w ciąży.

  • Ciężka osteoporoza

Wszelkie choroby i stany, które wpływają degradująco na stan kości, osłabiając je, stwarzają ryzyko wystąpienia złamań i zwichnięć podczas sesji terapeutycznej cranio.

  • Niedawno przebyta operacja lub zabieg

Organizm po zabiegu chirurgicznym jest przeciążony i potrzebuje czasu na regenerację. Praca z ciałem inna niż zalecona przez lekarzy wykonujących zabieg mogą ten proces opóźnić.

  • Przyjmowanie niektórych leków

Szczególnie chodzi o leki przeciwzakrzepowe oraz przeciwpłytkowe, przy których terapia czaszkowo-krzyżowa może stwarzać ryzyko nadmiernego krwawienia lub wylewów podskórnych. Podobnie jest w przypadku innych zaburzeń krwawienia.

  • Infekcje i stany zapalne

U osób cierpiących na ciężkie stany zapalne terapia manualna może zwiększać ryzyko ich zaostrzenia.

  • Niedawno przebyte urazy głowy i szyi

Jeśli pacjent doznał urazy głowy lub szyi jak złamanie, zwichnięcie, terapia cranio może zostać odroczona do czasu całkowitego wyleczenia.

  • Nieprawidłowości tkankowe

Stany wpływające na zaburzenia struktur tkanek, jak guzy czy wady zrastania się kości mogą stanowić przeciwwskazanie do poddania się terapii czaszkowo krzyżowej.

Jak wygląda sesja terapii czaszkowo-krzyżowej?

Sesje terapii cranio-sakralnej mogą się do pewnego stopnia różnić pomiędzy gabinetami, jednak możemy spodziewać się pewnych elementów w każdym z nich.

Ocena wstępna i wywiad

Specjalista zapyta pacjenta o powód poddania się terapii, przebyte choroby, może też zahaczyć o niektóre wydarzenia z przeszłości, operacje, przyjmowane leki i doświadczenia. Osoba wykonująca zawód medyczny, jakim jest fizjoterapia, zgodnie z prawem musi założyć pacjentowi kartę, zapyta więc o dane osobowe.

Ułożenie

Sesja odbywa się na stole fizjoterapeutycznym w wygodnej dla pacjenta pozycji na plecach. Pod nogami kładzie się wałek dla większego komfortu kręgosłupa.

Dotyk

Specjalista przystępuje do używania lekkiego dotyku rękami, czym nawiązuje kontakt z różnymi obszarami ciała. Stosuje przy tym określone techniki do zachęcenia uwolnienia napięcia w systemie czaszkowo-krzyżowym.

Komunikacja z pacjentem

W czasie sesji specjalista może rozmawiać z pacjentem lub sesja może odbywać się w całkowitej ciszy. Dialog umożliwia wymianę informacji na temat samopoczucia w poszczególnych etapach sesji.

Relaksacja

Sesja może wprowadzić pacjenta w stan głębokiej relaksacji. Techniki stosowane przez specjalistę umożliwiają osiągnięcie odprężenia, chociaż nie musi się to dziać już na pierwszym spotkaniu.

Zamknięcie sesji

Ostatnich kilka minut dedykowanych jest pomocy pacjentowi w reoriantacji do chwili obecnej i rzeczywistości, edukacji dotyczącej bezpiecznego powrotu do domu i samoopieki w warunkach domowych oraz ewentualnych reakcji. Zaleca się, aby na sesję wybrać się komunikacją miejską lub taksówką, lub odwiózł nas do domu ktoś znajomy.